بررسی اثرات تمرینات اکسنتریک و کانسنتریک روی برخی فاکتورهای بیوشیمیایی خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲

سابقه و هدف: حدود هفت درصد جمعیت دنیا به بیماری دیابت مبتلا هستند و از عوارض گسترده آن رنج می برند. مطالعات بسیاری درباره اثرات سودمند تمرینات هوازی و مقاومتی بر کاهش سطح گلوکز و چربی خون و افزایش حساسیت به انسولین موجود است، ولی تاکنون اثرات تمرینات اکسنتریک به صورت اختصاصی بر بیماران دیابتیک، مطالعه نشده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی و مقایسه اثرات تمرینات اکسنتریک و کانسنتریک بر برخی از شاخص های بیوشیمیایی خون بیماران دیابتی نوع 2 بود.   مواد و روش ها: 28 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 به طور تصادفی در دو گروه تمرینات اکسنتریک و تمرینات کانسنتریک با استفاده از تردمیل قرار گرفتند. قند خون، هموگلوبین گلیکوزیله، چربی و شاخص توده بدن، قبل و بعد از دوره های کنترل و مداخله اندازه گیری گردید.   یافته ها: یافته ها نشان داد که تمرینات اکسنتریک و کانسنتریک باعث کاهش معنی داری در میزان قند خون و هموگلوبین گلیکوزیله خون و چربی خون فرد شد. با این وجود، تمرینات اکسنتریک نسبت به تمرینات کانسنتریک باعث کاهش معنی دار بیش تری در میزان قند و هموگلوبین گلیکوزیله گردید (0001/0 p < ). هم چنین مشخص گردید که در مورد کاهش شاخص های چربی خون این دو نوع تمرین تفاوت معنی داری نسبت به هم ندارند.   نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که تمرینات اکسنتریک جهت کاهش و کنترل قند خون بیماران دیابتی نوع 2 موثرتر از تمرینات کانسنتریک است.